Yogaweken 3

De aprés Yogaweek flow

Het was erg warm toen we in Thiviers aankwamen. Kleurige parasols stonden ons op te wachten met daaronder marktkramen met producten die varieerden van foie gras tot onverslijtbare overall-broeken of van synthetische heren polo’s in flets streepjesmotief, die vanwege het lokale postuur alleen in xxxl of groter te krijgen zijn, tot dat echte landelijke super lekkere knapperige (stok)brood wat aan de binnenkant stevig verend en een beetje vettig aanvoelt, en wat vooral lekker is met veel zoute roomboter en Calvé pindakaas.
We liepen met z’n vijven over de markt heen als een groepje mensen wat geen woorden nodig heeft om een groepje mensen te blijven. Bleef er iemand hangen omdat zijn oog op iets viel dan werd dat onmiddellijk opgepikt door de rest van het groepje wat soms al op flinke afstand was en werd er als één organisme op gereageerd. Dan wachtte de rest op andere plaatsen en begon volkomen vanzelfsprekend die plek met evenveel plezier en aandacht te bekijken en te onderzoeken alsof het bewustzijn van degene die iets wilde aanschaffen als een kloon doorliep naar de andere schakels. Als de aankoop was gedaan kwam de rest natuurlijk ook weer in beweging.
Mensen die dit fenomeen kennen noemen het: ‘vanzelfsprekend met elkaar bewegen’. 'Vanzelfsprekend met elkaar bewegen' gebeurd altijd de eerste dag na een yogaweek als je je in een groepje bevindt wat ook net in die yogaweek heeft gezeten, ik ken niemand die het niet heeft ervaren. Het duurt lang, het gaat de hele dag door. Van de ene situatie naar de volgende. In het begin zie je de nieuwkomers nog denken van ‘nou zeg, dat was een onverwacht leuk uitstapje naar de markt in Thiviers, wat een geluk dat we dit nog even meepikken op de laatste dag’, maar dan weten ze nog niet dat het nog maar net begonnen is. Iemand die het voor het eerst meemaakt kan dan niet goed plaatsen wat hem overkomt. De routiniers laten zich er met een glimlach in meenemen. Zonder verzet.
Zo ging het verder: tijdens het rijden in de auto, alsof het landschap, de muziek en de zon 20 keer intenser door de zintuigen werd opgezogen, tijdens het zwemmen bij de waterval, waar het water koeler en de zon zo aangenaam warm voelde dat zelfs Joost begon te zonnebaden. Werkelijk, voor het eerst van zijn leven dat zijn lichaam de zon voelde. Het zat in het bier bij het café naast de waterval, in de muziek in de autorit erna, in het eten in St Jean du Cole en zelfs in het festival in St Pardoux.
Toen was het klaar en werd de betovering verbroken. Dit keer door een Frans bandje wat The Sultans of Swing van de Dire Straights probeerde te spelen en toen gingen we naar huis en naar bed.