dinsdag 27 juli 2010

Yogaweken 2

Vallende maan

Gisteravond zaten we in het donker nog wat te praten toen Mary ineens een kreet slaakte. Ik draaide mij vliegensvlug om en keek naar de donkere hemel waar we een enorme bal, met de kleur van de maan vanuit de lucht geruisloos als een enorme vallende ster achter de bomen zagen wegvallen. Betty zag hem ook maar Luc had hem net gemist. We waren even perplex en konden met geen enkele zekerheid zeggen wat het geweest was. Het leek vrij dichtbij en had de grootte van een flinke voetbal. Toen we het vanmiddag aan een paar mensen vertelden werd er natuurlijk wat lacherig gereageerd, maar wat was het?
Toen we twee jaar geleden in een hotel in Nelson in de Canada waren, waren we de enige gasten in het enorme hotel. De eigenaar van het hotel kwam al heel snel naar ons toe met een peilend gesprekje over Orbs. Wij hadden er nog nooit van gehoord maar het bleken witte vlekken op foto's te zijn en die natuurlijk een soort van geesten voorstelden die in het hotel woonachtig zijn. Toen wij (lacherig en geamuseerd) enige interesse toonden had hij beet en kwam de ene foto na de andere op tafel. Wij waren op onze hoede.
Toen ik mij die ochtend erna stond de douchen voelde ik op een gegeven moment het douchegordijn naar binnen waaien. Ik riep de naam van mijn vriendin en vroeg haar wat zij zocht. Ik wist zeker dat er iemand aan de andere kant van het gordijn had gelopen. Zij bleek echter in de kamer ernaast te zijn. Voor de grap besloot ik hem het voorval te melden en zijn reactie was zoals ik mij al had voorgesteld. Hij keek mij met grote onthutste ogen aan, alsof het eerste echte bewijs voor de aanwezigheid van zijn Orbs voor hem op tafel werd gelegd. Het gesprek wat volgde duurde zo lang en zijn opwinding werd zo groot dat het zielig werd en we hem zodra we hem daarna weer zagen met een smoesje probeerden te ontwijken.
Een zonderlinge man. Maar is dat, als niemand mij uitsluitsel kan geven over wat wij gisteravond hebben waargenomen, ook mijn toekomst?

Nagekomen informatie: gelukkig was er op de tweede yogaweek een sterrenkundige die ons ervan kon overtuigen dat het een meteoor was.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten