Ik was aan het lesgeven in Frankrijk toen ik hoorde over het overlijden van Charles. Ik kende hem niet zo goed maar we zijn in Nederland beiden yogabeoefenaren/-leraren van het eerste uur en dat schept een band. We waren collega’s en we vertegenwoordigden een bepaalde generatie. We deelden het feit dat we leefden van het opdoen van yoga-ervaring en het doorgeven ervan aan onze leerlingen. Ervaring die door de jaren heen op de yogamat, waar we zoveel uren van ons leven hebben doorgebracht, is opgebouwd. Hij in Rotterdam, ik in Amsterdam. Ik vind dat mooi. Het geeft een gevoel van saamhorigheid.
Door middel van dit bericht wil ik zijn vrouw en kind en zijn familie van harte condoleren met dit immense verlies.
Ik hoop dat de ervaring die Charles heeft opgedaan een mooi vervolg zal krijgen in de creativiteit van zijn leerlingen.
Gert van Leeuwen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten